Laatste dag in Tokyo

En dan word je wakker in Tokyo!

Helaas waren vandaag de weersvoorspellingen weer niet zo best. In de ochtend tot een uurtje of 1 zouden we regen krijgen en daarna 22 graden. En laten we eens kijken of de Piet Paulusma van Tokyo ook dit keer gelijk had?!

Het begon al enorm nat...

We gingen met Yu op pad naar het Tokyo National Museum, gelukkig was dit binnen. Na 30min in de spoelende regen gelopen te hebben (waarbij een aantal van de groep doorweekte schoenen hadden), kwamen we bij het museum aan. Ok, op dit soort momenten ben ik dan toch wel blij dat ik niet in een tuin hoef rond te lopen, maar gewoon binnen in een museum, droog, interessante dingen kan bekijken. En na al die musea moet ik jullie eerlijk bekennen, dat ik het steeds leuker begin te vinden.

Alvorens we naar binnen mochten, moesten we wel even onze doorzichtige paraplu in de paraplu bewaarbox hangen. Elke paraplu heeft z'n eigen locker, super systeem wel, zo kun je na afloop weer je eigen paraplu uit je locker halen en niet met die van iemand anders ervandoor gaan.

Daarnaast hebben ze hier in Japan zelfs een apparaat waar je je paraplu in drukt en dan wordt je paraplu voorzien van een plastic zak. Alles om regendruppels buiten de deur te houden. Die Japanners denken ook echt aan alles.

Goed, dat even ter zijde.

In het museum weer veel mooie dingen gezien, zoals verschillende oude kimono's, wandkleden met mooie paintings, zwaarden en ga zo maar door. Ook hadden ze op wat plekken filmpjes, zo heb ik een filmpje bekeken van de traditionele tea ceremonie, welke in de middag om 1500 op ons programma stond. Ik had namelijk Yu gevraagd of hij dit kon regelen. En Yu was Yu niet geweest als dit niet gewoon geregeld was.

Afijn, toen we het museum verlieten was het inderdaad droog, de zon scheen en de temperatuur was erg aangenaam.Oftewel deze Piet Paulusma kon het ook!

Een aantal van de groep hadden hun eigen plan gemaakt, maar er was ook een klein groepje (waaronder ik) die graag verder met Yu op pad wilden.

Yu nam ons mee naar de bekende Kaminarimon Gate. Hier hangt een enorme lantaarn van maar liefst 700 kilo. En achter de poort was een gang voorzien van lantaarns met allemaal kleine shops met eten en souvenirs, die ons uiteindelijk bij een Tempel met Pagode bracht.Hier heb ik wat geld gedoneerd en een gebed gedaan.En naast deze Tempel stond ook nog een Schrijn. Best bijzonder om een Tempel en Schrijn naast elkaar te zien.

Na een lunchbreak hadden we nog wat tijd over voordat we ons moesten melden bij de tea ceremony, dus nam Yu ons mee naar een gebouw waar je met de lift naar boven kon om te genieten van een mooi uitzicht over een deel van Tokyo.

Vanaf hier was ook de bekende Tokyo Skytower te zien. Deze toren is nog veel hoger en hier kun je heel Tokyo vanaf 350m en 450m hoogte bekijken, lijkt wel wat op de Eiffeltoren. Iets wat ik zeker nog wel wilde doen voordat ik Tokyo ga verlaten. Misschien is er nog tijd om dit na de tea ceremonie te doen.

Na onze skydeck ervaring was het tijd voor onze traditionele tea ceremonie.

Een Japanse dame in kimono wachtte ons op. Voor haar stonden drie thee sets en daar voor nog 4 thee sets. Dat gaf al aan dat we zelf ook onze eigen thee mogen maken op traditionele wijze. LEUK!!!

Eerst vertelde ze wat over de historie en toen kregen we een zoete lekkernij. Dit omdat zoet de bittere smaak van matcha (groene) thee doet verminderen. Zelf ben ik niet zo weg van Matcha, dit in tegenstelling tot de Japanners. Overal waar je komt is het Matcha hier Matcha daar. In thee maar ook in snoepjes, andere drankjes en nog veel meer.

Afijn, na die lekkernij begon het dan. Ze liet ons zien op elegante wijze hoe Japanners thee maken en inschenken. Helaas mochten we alleen foto's maken, niet filmen. Ze doen dit echt met zoveel elegantie, dat de matcha thee die je dan ingeschonken krijgt je bijna niet kan weigeren. En ik moet zeggen dat op diezelfde elegante manier de thee maken en inschenken nog best lastig is. Uiteindelijk moet je de matcha poeder die je gemengd hebt met water opkloppen tot schuim en dan is het ready to drink. De kimono dame controleerde mijn kopje en ik begon me al wat zorgen te maken, aangezien bij mij er een deel schuim had en in het midden er een soort plasje zonder schuim was. Gelukkig hoefde ik me geen zorgen te maken, want ze gaf aan dat hoe ik deze geklopt had uitstekend was en dat plasje was een soort cadeautje... dat is wat ze zei... nou ja dan moeten we dat maar geloven. Eenmaal de thee bereid te hebben mochten we het opdrinken, ook daar gaat nog een proces aan vooraf, want het kopje waar je uit drinkt moet ook met patroon naar de gasten wijze en als dat niet zo is moet je die op speciale wijze draaien. Nieuwsgierig geworden hoe het dan exact gaat, ik zou zeggen Google it.

Bij de laatste slok hoor je een slurp geluidje te maken, om aan te geven dat het lekker was en dat je klaar bent.

En ik thuis maar Xavier leren om niet te smakken en al helemaal niet te slurpen...

Nou uit beleefdheid heb ik de matcha opgedronken, maar mijn favoriet is het niet.

Desondanks was het wel weer een belevenis die ik niet had willen missen.

Voordat we terug gingen naar ons hotel, bracht Yu ons nog naar een winkelstraat waar ze "nep" eten maken. Bij elk restaurant zie je namelijk voorbeeld plates van het eten wat ze serveren om gastenover te halen om bij hun te komen eten. Echt wel heel grappig om te zien hoe deze voorbeeld gerechten en ingrediënten worden gemaakt.

Dit gezien te hebben was het tijd voor een laatste avond maal in Tokyo. Het was een enorm lange dag met een druk maar weer leuk programma.

Aangezien we geen tijd hadden om na de tea ceremony de Skytree te bezoeken, gaan we dat morgen nog even doen in de ochtend alvorens we weer naar huis vliegen.

mata ash'ta(ま た 明日)