Nara Park en Murayama

Vandaag gaan we op excursie naar Nara. Nara is de oude hoofdstad van Japan.

We moeten al vroeg (voor 0800u) onze bagage in het hotel klaarzetten, aangezien onze bagage met speciaal transport naar ons hotel in Tokyo wordt gebracht. We moesten dus rekening houden met een extra setje kleding en spulletjes om de dag door te komen. Dit in verband met onze reis met de Shinkansen, de volgende dag, naar Tokyo.

Omdat we toch al vroeg wakker waren, konden we mooi op tijd naar Nara.

We hadden geluk vandaag, want de zon scheen inderdaad. Wat dat betreft kloppen de weersvoorspellingen hier aardig.

Met de trein gingen we naar station Nara. Nara Park is het leefgebied van vele heilige Nara herten, zo’n 1.200 in totaal. Het gebied is ongeveer acht vierkante kilometers groot. Naast de herten vind je hier een aantal beroemde tempels, zoals Kasuga Taisha en de Daibutsu (grote buddha) in de Todai Ji Tempel. De Kasuga Taisha Shrine telt meer dan 3.000 lantaarns. Ook wederom bijzonder om zien. Overal lantaarns en hertjes. Dit levert natuurlijk mooie foto's op.

In het Park kon je ook eten voor de hertjes kopen. Die beestjes hebben er echt een neus voor, want zodra je een soort cracker in je hand had, kwamen ze gelijk op je af.

Na deze Tempel te hebben bezocht gingen we door naar de Todai Ji Tempel. Dit was denk ik de grootste Tempel die ik ooit heb gezien. En dat was ook wel nodig, want in de Buddha Hall stond de grootste bronzen Buddha (Daibutsu) ter wereld. Dit was echt ..... ja wederom INDRUKWEKKEND!!!

Na een lunch, zijn we teruggegaan naar Kyoto. Hier kwamen we rond 1500 aan, dus we hadden nog tijd om wat te ondernemen. Een aantal reisgenoten gingen terug naar het hotel om uit te rusten, maar ik wilde het liefst nog meer zien. In Gion de Geisha wijk had je nog een park Maruyama, waar ik nog niet was geweest. En Yu was Yu niet geweest als hij ons niet meenam naar dit park. Met een klein clubje (Ans, Ilonka, Sanne, Savannah, onze gids Yu en ik) gingen we daar heen. Hier was het Japanse lentefestival gaande, overal kleine eettentjes en Japanners die in het park op een kleedje lekkere dingen eten en Sake aan het drinken zijn.

Japanners zijn zeer creatief met eten, dus het meest gekke voedsel werd daar verkocht. Bijvoorbeeld, gefrituurde visballen van octopus, gebakken vissen op een stokje, gebakken noodles met ei, bananen in chocolade dip en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zelfs Hot Sake to Go, dit kon ik niet aan me voorbij laten gaan. Dus met een glazen beker, gevuld met warme Sake, in de hand vervolgde ik de wandeling.

In dit park nog even een bezoekje gebracht aan de weeping cherry tree en een gewone cherryblossom in bloei.

In de wijk Gion kun je overal jezelf laten verkleden als Geisha, dus overal zie je wel toeristen verkleed als Geisha lopen. Best gek gezicht hoor, Europeanen in Geisha klederdracht. Het ziet er eigenlijk gewoon niet uit.

Terug wilde we toch nog even kijken bij het beroemde theehuis van de Geisha’s in de hoop om toch nog een echte Geisha te spotten. Dit theehuis wordt streng bewaakt en je mag ook eigenlijk geen foto's maken van de entree.

Het zou mijn vakantie wel echt compleet maken als ik toch nog een echte Geisha/Geiko zou kunnen zien. And as lucky as I am!!!!!! Liep er dan een echte Geisha, die vanuit het naastgelegen straatje, het theehuis inglipte. Het ging allemaal zo snel, dus een foto maken lukte eerst niet. Ze zag er zo mooi uit. En toen zag ik haar slippers bij de ingang en het leek alsof ze weer terug kwam. Telefoon in de aanslag en JA daar kwam ze, ze liep vrij snel achter mensen langs om snel het straatje weer in te glippen. Maar het was dan eindelijk gelukt! Ik heb een echte Geisha/Geiko mogen zien en ook nog vast mogen leggen.

Mijn vakantie kon al niet meer stuk, maar dit was echt de kers op de taart!

Met een glimlach van geluk liepen Savannah en ik terug naar het hotel, waar we vervolgens met een klein clubje pizza gingen eten. Nou ja pizza?! Ok, dit is iets wat je eigenlijk gewoon niet aan Japanners moet overlaten. Na anderhalf uur op ons eten te moeten wachten, kwam dan eindelijk mijn cracker met 4 soorten kaas. Maar wat hebben we weer enorm gelachen, pijn in mijn buik had ik ervan.

Doordat we zo langs moesten wachten, was het daarna ook alweer tijd om naar het hotel te gaan, want morgenvroeg moesten we om 0730 uur verzamelen in de lobby.

Morgen verlaten we namelijk Kyoto met de Shinkansen (sneltrein min 280km per uur) naar Tokyo!

Mata ash'ta(ま た 明日)