A Day Full of Art

Een dag vol met kunst.

We gingen vandaag met het openbaar vervoer en de ferry naar Naoshima.En wat zo fijn was, de zon scheen!!!

Dus zonnebril op en gaan.

Naoshima staat bekend om haar bijzondere kunstwerken! Verspreid over dit eiland staan bizarre sculpturen, kunstprojecten en musea.

Tetsuhiko Fukutake heeft in de jaren 80 een deel van het eiland gekocht. Hij was opzoek naar een plek om zijn kunstcollectie te stallen.

Eerder had ik al aangegeven dat ik niet zo van musea ben, maar dit was wel weer iets unieks.

Toen we van de ferry afstapten zagen we een grote rode pompoen met zwarte stippen. Ik hoor je denken....dat is dezelfde gedachte die in mij opkwam.... wat is er nou zo bijzonder aan een rode pompoen met zwarte stippen? En deze was ook nog eens omringd door toeristen. Ok, de kunstroute was dus al gelijk begonnen.

Sanne, Savannah en ik besloten om te voet, langs de kunst, naar het Chi Chu Art Museum te gaan. Zo konden we genieten van mooie uitzichten, huizen en nog een aantal andere kunstwerken.

Het Chi Chu Art Museum kenmerkt zich door moderne kunst. Het gebouw is ontworpen door Ando Tadao en is op zichzelf al een kunstwerk.

Wat dit gebouw zo speciaal maakt, is het feit dat deze grotendeels ondergronds is, maar alleen gebruik maakt van natuurlijk licht. Hierdoor is er een gaaf samenspel tussen het natuurlijke licht van de omgeving en de kunstwerken zelf.

Helaas mochten er binnen geen foto's gemaakt worden... dus stiekem 1 van internet geplukt.

Bij sommige kunstwerken moesten we even wachten en onze schoenen inruilen voor slippers/pantoffels.

Bij een van de kunstwerken kwam je in een ruimte, waar je via een zwarte trap omhoog ging, waar je vervolgens door licht, de diepte ineens niet meer zag als je jezelf omdraaide. Zo bizar.

Ook was er een ruimte met in het midden een enorm grote granieten bal, waar van boven licht op scheen en omringd werd door 27 kunstwerken van houten palen verguld in goud.

Ook hebben we een aantal schilderijen van Monet mogen aanschouwen.

Na een lekkere lunch vervolgde wij onze kunstroute. Langs het strand waren ook allemaal aparte losse kunstwerken te zien. Waarvan de beroemdste, namelijk de gele pompoen van de Japanse Kunstenaar Yayoi Kusama. Welke in 2021 door een tyfoon de zee is ingeblazen, maar hij stond inmiddels weer op z'n plek. Het beeld dat enkele miljoenen waard is, staat op een pier op het eiland.

Na alle kunstwerken te hebben mogen aanschouwen gingen we weer met de ferry en openbaar vervoer (tram/trein) terug naar Kurashiki.

We hadden ondertussen wel honger gekregen en besloten bij aankomst gelijk te gaan tafelen. Je hebt qua eten echt werkelijk alles hier, dus keuze stress.

Sanne merkte een poster op van een Japans BBQ restaurant. Dat hadden we nog niet geprobeerd, dus met z'n drieën (Sanne, Savannah en ik) stapten we een kleine toko binnen, voorzien van tafels met een BBQ in het midden.

Er zat een stelletje te BBQ-en en hun tafel stond vol met allemaal lekkers. Vlees, rijst, noodles, salade, dipjes etcetera...

Het water liep ons in de mond.

Normaliter hebben restaurants wel een Engels menu, echter deze kleine toko niet. Na het proberen te vertalen van de menukaart met onze grote vriend Google Lens, vroegen we aan de eigenaar van de toko of er ook een soort menu was voor 3 personen. En zoals verwacht begreep hij natuurlijk niets van wat wij vroegen.

Uit wanhoop werd het stelletje erbij gehaald om ons te helpen, romantisch tafelen met een stel Nederlanders om je heen zat er voor hun niet in. Helaas werkte dat ook niet.

Google Lens had ons wel 2 soorten wagyu beef laten zien, ossenhaas en gewoon rundvlees.

Wij dachten laten we maar gewoon 3 porties ossenhaas bestellen, dan komt het vast goed.

En na het ontvangen van de dipjes (soja saus, miso en vinegar) en wat uitleg over hoe de bbq te gebruiken (vlees met zout en wasabi insmeren) kwam de beste man met 1 bordje met wat stukjes ossenhaas aanzetten. Geen salade, geen rijst, niets nada...Wat hebben wij gelachen, we gingen helemaal stuk.

Toch lukte het ons nog om wat rijst erbij te scharrelen en het BBQ-en kon beginnen.

Misschien hebben jullie dat wel eens gehad? Vlees dat zo mals is dat het uit elkaar valt op je tong. Nou dat dus...Het was zoooo ontzettend lekker, dat we nadat het bordje leeg was nog wat rundvlees hadden bij besteld.

Na onze buikjes vol gegeten te hebben, was het tijd om de hotelkamer op te zoeken. Zo'n dag vol reizen en indrukken kost toch best wat energie.